مناجات ریاضی وار

از کدام زاویه به نظاره بنشینم و با کدام گزینه معماهای مجهول چگونه شدن را حل نمایم؟

آیا به سمت مثبت بی نهایت(تعز من تشاء) میل کنم یا به سمت منفی بی نهایت(تذل من تشاء)؟

در این هیچ ضلعی دایره واری که بر ذهنم احاطه دارد و بر محور منیت می چرخم و جبرآلودگی ها مرا محاصره ای 360 درجه کرده اند، خداوندا! چه روشی برای حل معادلات لازم است؟ راه گریز از پوسته ضخیم رادیکال جهل را به من بنما تا حاصل آن روز را مثبت کنم.

خداوندا! با پاک کن لطفت، خطوط کشیده بر چهره حقیقت را حذف کن تا برآیند نیرو ها صفر  شود، کاری کن تا همچون اقیانوس، عمود بر زمین بیاستم و نمودار وجودی ام را  با مختصات قابل تعریفی رسم کنم.

دستی افشان تا ز سر انگشتانت

صد قطره چکد، هر قطره شود خورشیدی .